ΑΚΥΡΩΣΗ ΔΙΑΤΑΞΗΣ

Άμεση ακύρωση της διάταξης με την οποία βουλευτές, ευρωβουλευτές, διοικητές οργανισμών, αιρετοί Τ.Α κ.α, θα πληρώνουν μειωμένη εισφορά αλληλεγγύης.


Κρίμα, ντροπή, πως μπορείτε και κυκλοφορείτε στην κοινωνία, πως μπορείτε και πάτε στα χωριά μας, δεν υπάρχει λίγη αυτογνωσία, δεν μπορείτε να πιάσετε τον πόνο και τον καημό του λαού μας αυτή την δύσκολη εποχή;

Το άρθρο 4 του Συντάγματος αναφέρει ότι οι ΄Ελληνες πολίτες συνεισφέρουν χωρίς διακρίσεις στα δημόσια βάρη, ανάλογα με τις δυνάμεις τους …αναφέρω τα παραπάνω με αφορμή την αποκάλυψη εφημερίδας ότι ψηφίσθηκε διάταξη με την οποία Βουλευτές, Ευρωβουλευτές, διοικητές οργανισμών, αιρετοί Τ.Α κ.α θα πληρώνουν μειωμένη εισφορά αλληλεγγύης εν σχέσει με τους απλούς πολίτες υπολογιζομένης της μείωσης σε ποσό από 1.049 μέχρι 1.999 ΕΥΡΩ ετησίως…

Να θυμίσω ακόμη ότι οι πολιτικοί μας που ψήφισαν να φορολογείται από το πρώτο ΕΥΡΩ ο περιπτεράς της γειτονιάς τους διατηρούν πεισματικά αφορολόγητες σε σημαντικό ποσοστό τις υψηλές (για τα Ελληνικά δεδομένα) αποδοχές τους…

Η απάντηση κάποιων από αυτούς είναι ότι αυτό είναι “κόστος ομαλής λειτουργίας της δημοκρατίας μας”…….θα ήθελα να τονίσω ότι δεν λειτουργούν ηγετικά γιατί ο ηγέτης πάντα συμμετέχει πρώτος στις θυσίες τις οποίες ζητά από άλλους ..Θα ήθελα να τους θυμίσω ότι στην αρχαιότητα ο Σπαρτιάτης στρατηγός Βρασίδας στην αρχαία Αμφίπολη με 150 Σπαρτιάτες νίκησε χιλιάδες Αθηναίους γιατί όπως γράφει ο Θουκυδίδης μπήκε μπροστά λέγοντάς τους ότι “θα αποδείξω ότι δεν είμαι καλύτερος στο να προτρέπω άλλους παρ΄ότι είμαι στο να θέτω σε εφαρμογή ο ίδιος τις προτροπές μου…”..

Η ηγεσία για να μπορεί να έχει επαφή με τους πολίτες και να τους συνεγείρει σε αγώνα ανασύνταξης της χώρας, πρέπει να εμπνέει και σίγουρα η με ευρεία έννοια ηγεσία δεν μπορεί να εμπνεύσει όταν δίνει την εντύπωση ότι αγωνίζεται για διατήρηση κάποιων προνομίων της..Κρίμα. Αίσχος!!!
Την ώρα που βύθισαν τη χώρα στην ύφεση και το λαό στη φτώχεια, νομοθετούν για… τους εαυτούς τους.
Συγγνώμη για το ύφος των γραφομένων μου …….αλλά ……..πως θα σωθεί αυτή η πολύπαθη πατρίδα;